kułacki

kułacki (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) hist. związany z kułakami, dotyczący kułaków

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kułacki		kułacka	kułackie	kułaccy	kułackie
dopełniacz	kułackiego		kułackiej	kułackiego	kułackich
celownik	kułackiemu		kułackiej	kułackiemu	kułackim
biernik	kułackiego	kułacki	kułacką	kułackie	kułackich	kułackie
narzędnik	kułackim		kułacką	kułackim	kułackimi
miejscownik	kułackim		kułackiej	kułackim	kułackich
wołacz	kułacki		kułacka	kułackie	kułaccy	kułackie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Tylko słaby, wiejski element poddaje się kułackiej agitacji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kułak mos, kułaczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) кулашки
• słowacki: (1.1) kulacký

źródła: