kto z prace rąk swych żyje, wnet taki utyje

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kto z prace rąk swych żyje, wnet taki utyje (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈktɔ ˈs‿praʦ̑ɛ ˈrɔ̃ŋk ˈsfɨγ ˈʒɨjɛ ˈvnɛt ˈːaci uˈtɨjɛ], AS[kto s‿prace rõŋk sfyγ žyi ̯e vne• taḱi utyi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.wygł.nazal.asynch. ą udźw. międzywyr.przyim. nie tw. syl.gemin.
znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) łatwo wzbogacić się dzięki własnej pracy
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cudza praca nie wzbogaca
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz inne przysłowia o pracy, ręce
tłumaczenia:
źródła:
publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „praca” w: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 430.