kto dał zęby, da i chleb

kto dał zęby, da i chleb (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈktɔ ˈdaw ˈzɛ̃mbɨ ˈda i‿ˈxlɛp], AS: [kto dau̯ zẽmby da i‿χlep], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ę • zestr. akc. ​

znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) Bóg, który stworzył człowieka, nie opuści go w potrzebie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Bóg nie opuści, kto się nań spuści

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

• inne wersje: dał Pan Bóg zęby, da i chleb
• inne przysłowia związane z tematami: Bóg, chleb

tłumaczenia:

źródła:

 Hasło „chleb” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814.