książczyna

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

książczyna (język polski)[edytuj]

książczyna (1.1)
książczyna (1.2)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mała książka
(1.2) zniszczona książka
(1.3) marna książka, bezwartościowa
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.3) Oddałby ostatni grosz (…), żeby napisać jedną książczynę i zyskać sławę; a przecież wszystko złoto Peru nie kupi skarbu jednej zgrabnej linijki[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) książka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. książka ż, księga ż, księgowy m, księgowa ż, książeczka ż, księgowanie n, zaksięgowanie n, księgarz m, księgarnia ż, księgarenka ż, księgarstwo n, księgowość ż, książnica ż
czas. księgować ndk., zaksięgować dk., wyksięgowywać ndk., wyksięgować dk., przeksięgowywać ndk., przeksięgować dk.
przym. książkowy, księgowy, książeczkowy, księgarski
przysł. książkowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wirginia Woolf, Orlando, tłum. Tomasz Bieroń