królewski

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

królewski (język polski)[edytuj]

pałac królewski (1.1)
wymowa:
IPA[kruˈlɛfsʲci], AS[krulefsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) mający związek z królem lub królową
(1.2) szach. dotyczący szachowego króla

przymiotnik jakościowy

(2.1) przen. bogaty i pełen przepychu, jakby z królewskiego (1.1) dworu
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Nad czołem królewskim świeciło na kołpaku brylantowe pióro, a drogie purpury i gronostaje spadały z królewskich ramion prawie po końskie pętlice[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) cesarski i królewski • cesarsko-królewskitron / pałac / ogród / błazen królewski • królewskie jabłkowładza królewska • błękit królewskiwoda królewska • królewskie łożetrójkrólewski
(1.2) gambit / pionek / goniec królewski • wieża królewska
(2.1) królewski przepych • królewska uczta • królewskie przyjęcie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. królestwo n, król mos, królowa ż, królówka ż, królewicz mos, królewiątko n, królewna ż, królewszczyzna ż, królewskość ż, królewiak mos, królowanie n, królewszczanin mos
czas. królować ndk., zakrólować dk.
przym. królewiacki
przysł. królewsko, po królewsku
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. król + -ewski
uwagi:
zobacz też: po królewsku
tłumaczenia:
źródła:
  1. E. Orzeszkowa: Nad Niemnem