krupniczy

krupniczy (język polski)

wymowa:

IPA: [krupʲˈɲiʧ̑ɨ], AS: [krupʹńičy], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z wytwarzaniem krup

(1.2) związany z krupiarzami, należący do krupiarzy (wytwórców krup)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	krupniczy		krupnicza	krupnicze	krupniczy	krupnicze
dopełniacz	krupniczego		krupniczej	krupniczego	krupniczych
celownik	krupniczemu		krupniczej	krupniczemu	krupniczym
biernik	krupniczego	krupniczy	krupniczą	krupnicze	krupniczych	krupnicze
narzędnik	krupniczym		krupniczą	krupniczym	krupniczymi
miejscownik	krupniczym		krupniczej	krupniczym	krupniczych
wołacz	krupniczy		krupnicza	krupnicze	krupniczy	krupnicze
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) młyn krupniczy

(1.2) kramy krupnicze • wieża Krupnicza • most Krupniczy • zaułek Krupniczy • ulica Krupnicza (zob. też ulica Krupnicza w Wikipedii)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krupa ż, krupnik m, krupiarz m, reg. krupniok

przym. krupowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) graupen; (1.2) graupen

źródła: