kripo
kripo (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) hist. pot. niemiecka policja kryminalna z czasów II wojny światowej, która działała na terenach okupowanych przez III Rzeszę[1]; zob. też kripo w Wikipedii
- (1.2) hist. pot. posterunek kripo (1.1)[1]
- odmiana:
- (1.1-2) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kripo kripo dopełniacz kripo kripo celownik kripo kripo biernik kripo kripo narzędnik kripo kripo miejscownik kripo kripo wołacz kripo kripo
- przykłady:
- (1.1) Na ziemiach polskich kripo prowadziła działalność ludobójczą[2].
- (1.1) Policja bezpieczeństwa składała się z trzech pionów: gestapo – tajna policja państwowa, kripo – policja kryminalna, SD – służba bezpieczeństwa[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) policja
- (1.2) posterunek
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy
- meronimy:
- (1.1) polskie kripo
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Kripo < niem. Kriminalpolizei → policja kryminalna
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Stanisław Kopf, Lata okupacji: kronika fotograficzna walczącej Warszawy, s. 509.
- ↑ Janusz Gmitruk, Ku zwycięstwu: konspiracyjny ruch ludowy na Kielecczyźnie 1939-1945.
