kretén

kretén (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) kretyn

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kretén	kreténi / kreténové
dopełniacz	kreténa	kreténů
celownik	kreténovi / kreténu	kreténům
biernik	kreténa	kretény
wołacz	kreténe	kreténi / kreténové
miejscownik	kreténovi / kreténu	kreténech
narzędnik	kreténem	kretény

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kretenismus

przym. kreténský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kretén (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) med. kretyn

(1.2) przen. kretyn

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) debil, idiot, imbecil

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kreténstvo n

forma żeńska kreténka ż

przym. kreténsky

przysł. kreténsky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kretén (język węgierski)

wymowa:

IPA: [ˈkrɛteːn]

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kretyn

odmiana:

(1.1) lp kretén; lm kretének

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) idióta

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. crétin

uwagi:

źródła: