kredens

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kredens (język polski)[edytuj]

kredens (1.1)
kredens (1.2)
wymowa:
IPA: [ˈkrɛdɛ̃w̃s], AS: [kredẽũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mebel do przechowywania naczyń stołowych; zob. też kredens w Wikipedii
(1.2) środ. mot. fiat 125p
(1.3) pot. kredyt[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikkredenskredensy
dopełniaczkredensukredensów
celownikkredensowikredensom
biernikkredenskredensy
narzędnikkredensemkredensami
miejscownikkredensiekredensach
wołaczkredensiekredensy
przykłady:
(1.1) Po kolacji mama schowała naczynia do kredensu.
składnia:
kolokacje:
(1.3) mieć kredens
synonimy:
(1.1) reg. śl. bifyj
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Katarzyna Kłosińska, Skąd się biorą frazeologizmy? Źródła frazeologizmów i mechanizmy frazeotwórcze, w: Perspektywy współczesnej frazeologii polskiej. Geneza dawnych i nowych frazeologizmów polskich pod red. Gabrieli Dziamskiej-Lenart i Jarosława Liberka, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2016, s. 48.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kredens&oldid=8343667”