król strzelców

król strzelców (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkrul ˈsṭʃɛlʦ̑uf], AS: [krul sṭšelcuf], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• wygł.• udziąs. ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy

(1.1) sport. zawodnik, który w pewnym okresie lub na danych zawodach zdobył najwięcej bramek; zob. też król strzelców w piłce nożnej w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek rządu

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	król strzelców	królowie strzelców
dopełniacz	króla strzelców	królów strzelców
celownik	królowi strzelców	królom strzelców
biernik	króla strzelców	królów strzelców
narzędnik	królem strzelców	królami strzelców
miejscownik	królu strzelców	królach strzelców
wołacz	królu strzelców	królowie strzelców

przykłady:

(1.1) Trener na niego stawia, kibice kochają, drużyna walczy o awans, a on sam o tytuł króla strzelców.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) top scorer
• baskijski: (1.1) golegile nagusi
• esperanto: (1.1) golreĝo
• hiszpański: (1.1) pichichi m, máximo goleador m
• niemiecki: (1.1) Torschützenkönig m
• włoski: (1.1) capocannoniere m

źródła: