kozionogi
kozionogi (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kozionogi kozionoga kozionogie kozionodzy kozionogie dopełniacz kozionogiego kozionogiej kozionogiego kozionogich celownik kozionogiemu kozionogiej kozionogiemu kozionogim biernik kozionogiego kozionogi kozionogą kozionogie kozionogich kozionogie narzędnik kozionogim kozionogą kozionogim kozionogimi miejscownik kozionogim kozionogiej kozionogim kozionogich wołacz kozionogi kozionoga kozionogie kozionodzy kozionogie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Dla siebie zaś wynalazł inny przemyślny instrument, piszczałkę, syrinks (my jednak dalej w tej książce usłyszymy o niej jako o melancholijnej zdobyczy kozionogiego Pana)[2].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3
Hasło „Kozionogi” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 514.
- ↑ Zygmunt Kubiak, Mitologia Greków i Rzymian, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
