kovalent

kovalent (język duński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) chem. kowalencyjny

odmiana:

(1.1) kovalent, kovalent, kovalente

przykłady:

(1.1) Metan er et eksempel på et molekyle med kovalente bindinger mellem atomer med meget lav elektronegativitetsforskel. → Metan jest przykładem molekuły z wiązaniami kowalencyjnymi między atomami o bardzo małej różnicy elektroujemności.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

kovalent binding → wiązanie kowalencyjne

etymologia:

uwagi:

źródła:

kovalent (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) chem. kowalencyjny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der kovalente ein kovalenter kovalenter	die kovalente eine kovalente kovalente	das kovalente ein kovalentes kovalentes	die kovalenten kovalenten kovalente
Gen.	słaba mieszana mocna	des kovalenten eines kovalenten kovalenten	der kovalenten einer kovalenten kovalenter	des kovalenten eines kovalenten kovalenten	der kovalenten kovalenten kovalenter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem kovalenten einem kovalenten kovalentem	der kovalenten einer kovalenten kovalenter	dem kovalenten einem kovalenten kovalentem	den kovalenten kovalenten kovalenten
Akk.	słaba mieszana mocna	den kovalenten einen kovalenten kovalenten	die kovalente eine kovalente kovalente	das kovalente ein kovalentes kovalentes	die kovalenten kovalenten kovalente
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: