kotlík
kotlík (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) kociołek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kotlík kotlíky dopełniacz kotlíku kotlíků celownik kotlíku kotlíkům biernik kotlík kotlíky wołacz kotlíku kotlíky miejscownik kotlíku kotlících narzędnik kotlíkem kotlíky
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kotlík (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kotlár m, kotláreň ż, kotlárstvo n, kotolňa ż, kotolnička ż, kotol m, kotlíček m, kotlisko n, kotlina ż, kotlinka ż
- przym. kotlárenský, kotolňový, kotlársky, kotlový, kotolný, kotlíkový, kotlíkovitý, kotlinový, kotlinovitý
- przysł. kotlinovito, kotlinovite
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.