kosynier

kosynier (język polski)

kosynierzy (1.1)

wymowa:

IPA: [kɔˈsɨ̃ɲɛr], AS: [kosỹńer], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. żołnierz pieszy z kosą o ostrzu osadzonym na sztorc; zob. też kosynierzy w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kosynier	kosynierzy
dopełniacz	kosyniera	kosynierów
celownik	kosynierowi	kosynierom
biernik	kosyniera	kosynierów
narzędnik	kosynierem	kosynierami
miejscownik	kosynierze	kosynierach
wołacz	kosynierze	kosynierzy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) żołnierz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kosa ż, koszenie n, skoszenie n, podkoszenie n, podkaszanie n, pokos m

czas. kosić ndk., skosić dk., podkaszać ndk., podkosić dk.

przym. kosynierski, kośny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) falĉilisto
• wilamowski: (1.1) kosyńer m, kosyńjer m
• włoski: (1.1) falciatore m

źródła: