korzeniowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

korzeniowy (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z korzeniem, dotyczący korzenia
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ambrowce tworzą rozłożyste systemy korzeniowe.
składnia:
kolokacje:
(1.1) fałd / kanał / nabieg / napływ / odrost / pasożyt / seler / system / włośnik korzeniowy • burak korzeniowykapsis korzeniowyrozkruszek korzeniowywkład koronowo-korzeniowybrodawka / bryła / bulwa / dźwignia / odmiana / sadzonka / tarcza / torbiel / zębina korzeniowa • cykoria korzeniowapietruszka korzeniowaodrośle / parcie korzeniowe • bóle / nici korzeniowe
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. korzeniówka ż, korzeń mrz, korzonek mrz, korzoneczek mrz, ukorzeniacz mrz, ukorzenianie n, ukorzenienie n, wykorzenianie n, wykorzenienie n, zakorzenianie n, zakorzenienie n, korzennik mos, korzenniczka ż, Korzeniówka ż, korzenie lm nmos, korzeniowiec mrz, Korzenna ż, Korzeńsko n, korzennictwo n, korzonkowanie n
czas. korzenić się ndk., ukorzeniać ndk., ukorzenić dk., zakorzeniać ndk., zakorzenić dk., wykorzeniać ndk., wykorzenić dk., korzonkować ndk.
przym. korzenny, korzenniczy
przysł. korzeniowo, korzennie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. korzeń + -owy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: