korpulentność

korpulentność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jest korpulentne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	korpulentność	korpulentności
dopełniacz	korpulentności	korpulentności
celownik	korpulentności	korpulentnościom
biernik	korpulentność	korpulentności
narzędnik	korpulentnością	korpulentnościami
miejscownik	korpulentności	korpulentnościach
wołacz	korpulentności	korpulentności

przykłady:

(1.1) Ciało o niezwykłej korpulentności spoczywało na stole sekcyjnym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. korpulencja ż

przym. korpulentny

przysł. korpulentnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. korpulentny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) corpulence
• białoruski: (1.1) карпулентнасць ż
• interlingua: (1.1) corpulentia
• rosyjski: (1.1) корпулентность ż

źródła: