korkowanie

korkowanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔrkɔˈvãɲɛ], AS: [korkovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od korkować

(1.2) łow. trzecia, przedostatnia faza toków samca głuszca, charakteryzująca się silnym, pojedynczym tonem, podobnym do dźwięku otwieranej butelki

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	korkowanie
dopełniacz	korkowania
celownik	korkowaniu
biernik	korkowanie
narzędnik	korkowaniem
miejscownik	korkowaniu
wołacz	korkowanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. korkować ndk., zakorkować dk.

rzecz. korkowe n, korek

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: