korkować

korkować (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔrˈkɔvaʨ̑], AS: [korkovać] ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) gwara więzienna umierać

czasownik przechodni

(2.1) zatkać coś korkiem

(2.2) pot. zablokować coś

czasownik zwrotny

(3.1) korkować się → o drodze zatykać się/blokować się samochodami, których jest zbyt dużo, by mogły swobodnie przejechać

odmiana:

(1.1), (2.1-2) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		korkować
czas teraźniejszy		korkuję	korkujesz	korkuje	korkujemy	korkujecie	korkują
czas przeszły	m	korkowałem	korkowałeś	korkował	korkowaliśmy	korkowaliście	korkowali
	ż	korkowałam	korkowałaś	korkowała	korkowałyśmy	korkowałyście	korkowały
	n	korkowałom	korkowałoś	korkowało
tryb rozkazujący		niech korkuję	korkuj	niech korkuje	korkujmy	korkujcie	niech korkują
pozostałe formy czas przyszły m będę korkował, będę korkować będziesz korkował, będziesz korkować będzie korkował, będzie korkować będziemy korkowali, będziemy korkować będziecie korkowali, będziecie korkować będą korkowali, będą korkować ż będę korkowała, będę korkować będziesz korkowała, będziesz korkować będzie korkowała, będzie korkować będziemy korkowały, będziemy korkować będziecie korkowały, będziecie korkować będą korkowały, będą korkować n będę korkowało, będę korkować będziesz korkowało, będziesz korkować będzie korkowało, będzie korkować czas zaprzeszły m korkowałem był korkowałeś był korkował był korkowaliśmy byli korkowaliście byli korkowali byli ż korkowałam była korkowałaś była korkowała była korkowałyśmy były korkowałyście były korkowały były n korkowałom było korkowałoś było korkowało było forma bezosobowa czasu przeszłego korkowano tryb przypuszczający m korkowałbym, byłbym korkował korkowałbyś, byłbyś korkował korkowałby, byłby korkował korkowalibyśmy, bylibyśmy korkowali korkowalibyście, bylibyście korkowali korkowaliby, byliby korkowali ż korkowałabym, byłabym korkowała korkowałabyś, byłabyś korkowała korkowałaby, byłaby korkowała korkowałybyśmy, byłybyśmy korkowały korkowałybyście, byłybyście korkowały korkowałyby, byłyby korkowały n korkowałobym, byłobym korkowało korkowałobyś, byłobyś korkowało korkowałoby, byłoby korkowało imiesłów przymiotnikowy czynny m korkujący, niekorkujący ż korkująca, niekorkująca korkujące, niekorkujące n korkujące, niekorkujące imiesłów przymiotnikowy bierny m korkowany, niekorkowany korkowani, niekorkowani ż korkowana, niekorkowana korkowane, niekorkowane n korkowane, niekorkowane imiesłów przysłówkowy współczesny korkując, nie korkując rzeczownik odczasownikowy korkowanie, niekorkowanie

(3.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		korkować się
czas teraźniejszy		korkuję się	korkujesz się	korkuje się	korkujemy się	korkujecie się	korkują się
czas przeszły	m	korkowałem się	korkowałeś się	korkował się	korkowaliśmy się	korkowaliście się	korkowali się
	ż	korkowałam się	korkowałaś się	korkowała się	korkowałyśmy się	korkowałyście się	korkowały się
	n	korkowałom się	korkowałoś się	korkowało się
tryb rozkazujący		niech się korkuję	korkuj się	niech się korkuje	korkujmy się	korkujcie się	niech się korkują
pozostałe formy czas przyszły m będę się korkował, będę się korkować będziesz się korkował, będziesz się korkować będzie się korkował, będzie się korkować będziemy się korkowali, będziemy się korkować będziecie się korkowali, będziecie się korkować będą się korkowali, będą się korkować ż będę się korkowała, będę się korkować będziesz się korkowała, będziesz się korkować będzie się korkowała, będzie się korkować będziemy się korkowały, będziemy się korkować będziecie się korkowały, będziecie się korkować będą się korkowały, będą się korkować n będę się korkowało, będę się korkować będziesz się korkowało, będziesz się korkować będzie się korkowało, będzie się korkować czas zaprzeszły m korkowałem się był korkowałeś się był korkował się był korkowaliśmy się byli korkowaliście się byli korkowali się byli ż korkowałam się była korkowałaś się była korkowała się była korkowałyśmy się były korkowałyście się były korkowały się były n korkowałom się było korkowałoś się było korkowało się było forma bezosobowa czasu przeszłego korkowano się tryb przypuszczający m korkowałbym się, byłbym się korkował korkowałbyś się, byłbyś się korkował korkowałby się, byłby się korkował korkowalibyśmy się, bylibyśmy się korkowali korkowalibyście się, bylibyście się korkowali korkowaliby się, byliby się korkowali ż korkowałabym się, byłabym się korkowała korkowałabyś się, byłabyś się korkowała korkowałaby się, byłaby się korkowała korkowałybyśmy się, byłybyśmy się korkowały korkowałybyście się, byłybyście się korkowały korkowałyby się, byłyby się korkowały n korkowałobym się, byłobym się korkowało korkowałobyś się, byłobyś się korkowało korkowałoby się, byłoby się korkowało imiesłów przymiotnikowy czynny m korkujący się, niekorkujący się ż korkująca się, niekorkująca się korkujące się, niekorkujące się n korkujące się, niekorkujące się imiesłów przymiotnikowy bierny m korkowany, niekorkowany korkowani, niekorkowani ż korkowana, niekorkowana korkowane, niekorkowane n korkowane, niekorkowane imiesłów przysłówkowy współczesny korkując się, nie korkując się rzeczownik odczasownikowy korkowanie się, niekorkowanie się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. korkowanie n, korkowiec mrz, korkowe n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• duński: (2.1) stoppe, udstoppe
• szwedzki: (2.1) korka

źródła: