kord

kord (język polski)

kord (1.1)

wymowa:

IPA: [kɔrt], AS: [kort], zjawiska fonetyczne: wygł. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) st.pol. krótki miecz, używany zazwyczaj przez niższe warstwy społeczeństwa; zob. też kord w Wikipedii

(1.2) mocne włókno syntetyczne służące do wzmacniania opon samochodowych

odmiana:

(1.1) lp kord|, ~a, ~owi, ~, ~em, ~zie, ~zie; lm ~y, ~ów, ~om, ~y, ~ami, ~ach, ~y

(1.2) lp kord|, ~u, ~owi, ~, ~em, ~zie, ~zie; blm

przykłady:

(1.1) Za frajbitrem każda w wodę by skoczyła! Byle kord czy tasak u boku miał, a już białka świata za nim nie widzi!

(1.2) Opona przetarła się – widać już kord!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miecz

(1.2) włókno

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) kordelas

związki frazeologiczne:

(1.1) kord do boju, szabla do stroju • nie do korda, panie Horda • z kordem a boso, zobacz też: przysłowia o broni

etymologia:

(1.1) węg. < tur. i pers. kardas

uwagi:

(1.1) zobacz też: kordzik

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cutlass
• litewski: (1.1) kardas m

źródła:

kord (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) struna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. kordo, voĉkordo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kord (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) włók. kort

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: