korcz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

korcz (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński)[1] skurcz
(1.2) gw. (Bukowina) żylak na nodze[2]
(1.3) gw. (Bukowina) krzak[3]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. korczyć
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.3) por. ukr. корч[3], słc. kŕč[3]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: skurcz
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: żylak
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: krzak
źródła:
  1. ↑ Cieszyński słownik gwarowy, Józef Golec, Macierz Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1989.
  2. ↑ Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 110; dostęp: 9 listopada 2018.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 111; dostęp: 9 listopada 2018.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=korcz&oldid=7948801”