kontuzja

kontuzja (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔ̃nˈtuzʲja], AS: [kõntuzʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. sport. uraz jakiejś części ciała powodujący jej częściową lub pełną niesprawność

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kontuzja	kontuzje
dopełniacz	kontuzji	kontuzji / przest. kontuzyj
celownik	kontuzji	kontuzjom
biernik	kontuzję	kontuzje
narzędnik	kontuzją	kontuzjami
miejscownik	kontuzji	kontuzjach
wołacz	kontuzjo	kontuzje

przykłady:

(1.1) Najlepszy zawodnik naszej drużyny uległ wczoraj poważnej kontuzji.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kontuzja barku / nogi / ręki • lekka / poważna kontuzja • ulec kontuzji • mieć kontuzję

synonimy:

(1.1) uraz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kontuzjować

ims. kontuzjowany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) contusion
• arabski: (1.1) رض
• baskijski: (1.1) kontusio
• białoruski: (1.1) кантузія ż
• bułgarski: (1.1) контузия ż
• estoński: (1.1) vigastus
• francuski: (1.1) contusion ż
• niemiecki: (1.1) Kontusion ż, Quetschung ż
• rosyjski: (1.1) контузия ż
• ukraiński: (1.1) контузія ż

źródła: