kontestacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kontestacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌkɔ̃ntɛˈstaʦ̑ʲja], AS[kõntestacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) protest, manifestowanie sprzeciwu wobec czegoś; podanie w wątpliwość
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bunt, protest, weto
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) bojkot
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kontestator m, kontestatorka ż
czas. kontestować
przym. kontestacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. contestation
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kontestacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.