kontentigi

kontentigi (esperanto)

morfologia:

kontent•ig•i

wymowa:

IPA: [kontɛnˈtigi]

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) zadowalać, zaspokajać, dogadzać

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	kontentigas	kontentiganta	kontentigata
pasinta	kontentigis	kontentiginta	kontentigita
venonta	kontentigos	kontentigonta	kontentigota
kondicionalo	kontentigus
imperativo	kontentigu

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) malkontentigi

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kontentiĝi

rzecz. kontentigo

przym. kontenta, kontentiga

przysł. kontentige

związki frazeologiczne:

kontentigi ĉiujn eĉ anĝelo ne povas • kontentigi la katon kaj kune la raton

etymologia:

uwagi:

źródła: