konstytuanta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

konstytuanta (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. organ (zgromadzenie uchwałodawcze) powoływany w celu opracowania i uchwalenia konstytucjii; zob. też konstytuanta w Wikipedii
(1.2) nazwa parlamentów niektórych krajów[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) 27 listopada Konstytuanta poszła dalej i przyjęła ustawę podpisaną przez króla, na mocy której księża mieli obowiązek złożenia przysięgi na ustawę cywilną.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zgromadzenie konstytucyjne
antonimy:
hiperonimy:
(1.1-2) organ, zgromadzenie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konstytucjonalista mos, konstytucyjność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Konstytuanta” w: Wikipedia.
  2. Andrzej Chwalba, Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.