konsensus

konsensus (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔ̃w̃ˈsɛ̃w̃sus], AS: [kõũ̯sẽũ̯sus], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) porozumienie osiągnięte w wyniku dyskusji i kompromisu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konsensus	konsensusy
dopełniacz	konsensusu	konsensusów
celownik	konsensusowi	konsensusom
biernik	konsensus	konsensusy
narzędnik	konsensusem	konsensusami
miejscownik	konsensusie	konsensusach
wołacz	konsensusie	konsensusy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ugoda, konsens

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konsens m

przym. konsensowy, konsensualny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. consensus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) consensus
• baskijski: (1.1) kontsentsu
• duński: (1.1) konsensus w
• fiński: (1.1) konsensus
• francuski: (1.1) consensus m
• hiszpański: (1.1) consenso m
• indonezyjski: (1.1) konsensus
• kataloński: (1.1) consens m
• łaciński: (1.1) consensus
• niemiecki: (1.1) Konsens m
• portugalski: (1.1) consenso m
• szwedzki: (1.1) konsensus w, consensus w
• turecki: (1.1) oybirliği
• włoski: (1.1) consenso m

źródła:

konsensus (język fiński)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: kon•sen•sus

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) konsensus, zgoda

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

konsensus (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) konsensus

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) consensus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. consensus w

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: