koniokrad

koniokrad (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔ̃ˈɲɔkrat], AS: [kõńokrat], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) złodziej koni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koniokrad	koniokrady
dopełniacz	koniokrada	koniokradów
celownik	koniokradowi	koniokradom
biernik	koniokrada	koniokradów
narzędnik	koniokradem	koniokradami
miejscownik	koniokradzie	koniokradach
wołacz	koniokradzie	koniokrady

przykłady:

(1.1) Utrapieniem hodowców na Dzikim Zachodzie były grasujące tam bandy koniokradów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) banda koniokradów

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) złodziej

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koniokradztwo n

przym. koniokradzki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) канакрад m
• bułgarski: (1.1) конекрадец m
• duński: (1.1) hestetyv w
• hiszpański: (1.1) cuatrero m
• niemiecki: (1.1) Pferdedieb m
• rosyjski: (1.1) конокрад m
• węgierski: (1.1) lótolvaj

źródła: