kongruent

kongruent (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˌkɔŋɡʀuˈɛnt]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kongruentny, zgodny

(1.2) gram. kongruentny, będący w związku zgody

(1.3) mat. kongruentny

odmiana:

(1.1-3)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der kongruente ein kongruenter kongruenter	die kongruente eine kongruente kongruente	das kongruente ein kongruentes kongruentes	die kongruenten kongruenten kongruente
Gen.	słaba mieszana mocna	des kongruenten eines kongruenten kongruenten	der kongruenten einer kongruenten kongruenter	des kongruenten eines kongruenten kongruenten	der kongruenten kongruenten kongruenter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem kongruenten einem kongruenten kongruentem	der kongruenten einer kongruenten kongruenter	dem kongruenten einem kongruenten kongruentem	den kongruenten kongruenten kongruenten
Akk.	słaba mieszana mocna	den kongruenten einen kongruenten kongruenten	die kongruente eine kongruente kongruente	das kongruente ein kongruentes kongruentes	die kongruenten kongruenten kongruente

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kongruenz ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: