konfus

konfus (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [kɔnˈfuːs] IPA: [kɔnˈfuːzɐ] IPA: [kɔnˈfuːzəstn̩]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zmieszany, zakłopotany, skonfundowany

(1.2) niejasny, niezrozumiały

w funkcji przysłówka

(2.1) z zażenowaniem

(2.2) niezrozumiale

odmiana:

(1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der konfuse ein konfuser konfuser	die konfuse eine konfuse konfuse	das konfuse ein konfuses konfuses	die konfusen konfusen konfuse
Gen.	słaba mieszana mocna	des konfusen eines konfusen konfusen	der konfusen einer konfusen konfuser	des konfusen eines konfusen konfusen	der konfusen konfusen konfuser
Dat.	słaba mieszana mocna	dem konfusen einem konfusen konfusem	der konfusen einer konfusen konfuser	dem konfusen einem konfusen konfusem	den konfusen konfusen konfusen
Akk.	słaba mieszana mocna	den konfusen einen konfusen konfusen	die konfuse eine konfuse konfuse	das konfuse ein konfuses konfuses	die konfusen konfusen konfuse
stopień wyższy (Komparativ) konfuser- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der konfusere ein konfuserer konfuserer die konfusere eine konfusere konfusere das konfusere ein konfuseres konfuseres die konfuseren konfuseren konfusere Gen. słaba mieszana mocna des konfuseren eines konfuseren konfuseren der konfuseren einer konfuseren konfuserer des konfuseren eines konfuseren konfuseren der konfuseren konfuseren konfuserer Dat. słaba mieszana mocna dem konfuseren einem konfuseren konfuserem der konfuseren einer konfuseren konfuserer dem konfuseren einem konfuseren konfuserem den konfuseren konfuseren konfuseren Akk. słaba mieszana mocna den konfuseren einen konfuseren konfuseren die konfusere eine konfusere konfusere das konfusere ein konfuseres konfuseres die konfuseren konfuseren konfusere
stopień najwyższy (Superlativ) konfusest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der konfuseste ein konfusester konfusester die konfuseste eine konfuseste konfuseste das konfuseste ein konfusestes konfusestes die konfusesten konfusesten konfuseste Gen. słaba mieszana mocna des konfusesten eines konfusesten konfusesten der konfusesten einer konfusesten konfusester des konfusesten eines konfusesten konfusesten der konfusesten konfusesten konfusester Dat. słaba mieszana mocna dem konfusesten einem konfusesten konfusestem der konfusesten einer konfusesten konfusester dem konfusesten einem konfusesten konfusestem den konfusesten konfusesten konfusesten Akk. słaba mieszana mocna den konfusesten einen konfusesten konfusesten die konfuseste eine konfuseste konfuseste das konfuseste ein konfusestes konfusestes die konfusesten konfusesten konfuseste

przykłady:

(1-2) Die Frage machte mich konfus. → To pytanie wprawiło mnie w zakłopotanie.

(1.2) Das ist ziemlich konfus. → To jest dość niejasne.

składnia:

kolokacje:

(1-2) konfus machen

synonimy:

(1-2) durcheinander

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: