konfabulacja

konfabulacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃nfabuˈlaʦ̑ʲja], AS: [kõnfabulacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. mijanie się z prawdą, koloryzowanie na jakiś temat, zwykle w celu zaimponowania komuś

(1.2) psych. przekonanie o prawdziwości zmyślonych przez siebie faktów, występujące w niektórych chorobach umysłowych, a także czasem u dzieci

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konfabulacja	konfabulacje
dopełniacz	konfabulacji	konfabulacji / przest. konfabulacyj
celownik	konfabulacji	konfabulacjom
biernik	konfabulację	konfabulacje
narzędnik	konfabulacją	konfabulacjami
miejscownik	konfabulacji	konfabulacjach
wołacz	konfabulacjo	konfabulacje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zmyślenie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konfabulant m

przym. konfabulacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) confabulation

źródła: