kondition

kondition (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kondycja

(1.2) warunek

odmiana:

(1.1) en kondition, konditionen, blm

(1.2) en kondition, konditionen, konditioner, konditionerne

przykłady:

(1.1) Løbetræning er en fysisk øvelse, der via løb forbedrer eller vedligeholder en udøvers kondition. → Trening biegowy to ćwiczenie fizyczne, w którym poprzez bieg polepsza się lub utrzymuje kondycję ćwiczącego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) betingelse, vilkår

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. konditionere

rzecz. konditionering

przym. konditionsmæssig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kondition (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kondycja

odmiana:

(1.1) en kondition, konditionen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: