koncelebrować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

koncelebrować (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) sprawować eucharystię nie będąc głównym celebransem (o prezbiterze)
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) O północy odprawiona została pasterka maryjna. Koncelebrowali młodzi kapłani, pochodzący z tutejszej parafii [...].[1]
składnia:
(1.1) koncelebrować + B.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. koncelebracja ż, koncelebrowanie n, koncelebrant m, koncelebrans m
czas. celebrować
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kon- + celebrować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tygodnik Podhalański, nr 27, Zakopane, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.