komposition

komposition (język duński)

wymowa:

IPA: [kɔmposiˈɕoˀn]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kompozycja

odmiana:

(1.1) en komposition, kompositionen, kompositioner, kompositionerne

przykłady:

(1.1) Som kritiker kan jeg ikke se nogen regulariteter i denne kaotiske komposition. → Jako krytyk nie widzę w tej chaotycznej kompozycji żadnych regularności.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. komponent, komponering, komponist, komposit1

czas. komponere

przym. kompositionel, kompositorisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. compositio

uwagi:

źródła:

komposition (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kompozycja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kompositör w

czas. komponera

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: