kolotoč
kolotoč (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) karuzela
- (1.2) ekspr. chaos, zamęt, zamieszanie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kolotoč kolotoče dopełniacz kolotoče kolotočů celownik kolotoči kolotočům biernik kolotoč kolotoče wołacz kolotoči kolotoče miejscownik kolotoči kolotočích narzędnik kolotočem kolotoči
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kolotoč (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kolotoč kolotoče dopełniacz kolotoča kolotočov celownik kolotoču kolotočom biernik kolotoč kolotoče miejscownik kolotoči kolotočoch narzędnik kolotočom kolotočmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kolotočiar m, kolotočiarka ż
- przym. kolotočový, kolotočiarsky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „kolotoč” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.