kolonizacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kolonizacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tworzenie osad na obszarach słabo zamieszkanych lub niezamieszkanych
(1.2) przekształcanie podbitych miejsc w kolonie
(1.3) biol. zasiedlanie organizmu przez drobnoustroje; bezobjawowa obecność mikroorganizmów w ustroju
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Kolonizacja nie była nigdy aktem cywilizacyjnym, nie wyrosła z woli cywilizowania kogokolwiek mówi Albert Sarraut, w swoim czasie gubernator Indochin. Jest ona aktem przemocy, i to przemocy kierowanej interesem własnym[1].
(1.1) Na wschód od Lachów mieszkają Pogórzanie, prowadzący gospodarkę pastersko-rolniczą, posiadający w swej kulturze materialnej, a zwłaszcza w budownictwie, ślady średniowiecznej kolonizacji niemieckiej (stąd występujące tu czasem określeniena Głuchoniemcach").[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) osadzanie się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kolonia ż, kolonializm mrz, kolonista mos, kolonistka ż, kolonizator mos, Kolonia ż, kolonizowanie n
czas. kolonizować ndk., skolonizować n
przym. kolonialny, kolonijny, kolonizacyjny, kolonizatorski, kolonialistyczny
przysł. kolonialnie, kolonijnie, kolonizacyjnie, kolonizatorsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Roman Werfel, Wietnam bez ostatniego rozdziału, s. 18.
  2. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska: Historia, t. 4, 1992