kolokwialnie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kolokwialnie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌkɔlɔˈkfʲjalʲɲɛ], AS[kolokfʹi ̯alʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.-ni…akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) w sposób kolokwialny, potocznie
odmiana:
przykłady:
(1.1) Jezus, po prostu, okazał grzeczność weselnikom w Kanie Galilejskiej i, mówiąc kolokwialnie, skombinował kilka beczek[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) kolokwialnie mówiąc
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kolokwialny
rzecz. kolokwializm m, kolokwialność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Artur Górski, Magia „Sacro Arsenale”, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.