Przejdź do zawartości

kolokwializm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kolokwializm (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌkɔlɔˈkfʲjalʲism̥], AS[kolokfʹi ̯alʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.wygł.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. wyraz lub wyrażenie potoczne, używane tylko w swobodnej rozmowie; zob. też kolokwializm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) potocyzm
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kolokwialność ż, kolokwium n
przym. kolokwialny
przysł. kolokwialnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.