kolejnictwo

kolejnictwo (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔlɛjˈɲiʦ̑tfɔ], AS: [kolei ̯ńictfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dział gospodarki zajmujący się komunikacją i transportem za pomocą kolei

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	kolejnictwo
dopełniacz	kolejnictwa
celownik	kolejnictwu
biernik	kolejnictwo
narzędnik	kolejnictwem
miejscownik	kolejnictwie
wołacz	kolejnictwo

przykłady:

(1.1) Podróż parowozem ciągle dostarcza wielu wrażeń i przypomina początki kolejnictwa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kolej ż, kolejarz m, kolejka ż, kolejność ż, kolejkowanie n, koleina ż, kolejarka ż

czas. wykoleić dk., kolejkować ndk.

przym. kolejowy, kolejarski, kolejny, kolejkowy

przysł. kolejowo, kolejno

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: