kolędowanie

kolędowanie (język polski)

kolędowanie (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌkɔlɛ̃ndɔˈvãɲɛ], AS: [kolẽndovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) śpiewanie kolęd

(1.2) etn. chodzenie po kolędzie

(1.3) rel. o księdzu: chodzenie po kolędzie z wizytą duszpasterską do parafian

(1.4) pot. żart. chodzenie od drzwi do drzwi

odmiana:

(1.1-4) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	kolędowanie
dopełniacz	kolędowania
celownik	kolędowaniu
biernik	kolędowanie
narzędnik	kolędowaniem
miejscownik	kolędowaniu
wołacz	kolędowanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1-4) niekolędowanie

hiperonimy:

(1.1) śpiewanie

(1.3) wizytowanie

(1.4) chodzenie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kolęda ż, kolędeczka ż, kolędnik m

czas. pokolędować, kolędować ndk.

przym. kolędowy, kolędny, kolędniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od kolędować

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) carolling
• białoruski: (1.2) калядаванне n
• bułgarski: (1.2) коледуване n
• czeski: (1.2) koledování n
• słowacki: (1.1) koledovanie n; (1.2) koledovanie n
• ukraiński: (1.2) колядува́ння n

źródła: