kolędniczy

kolędniczy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z kolędnikiem lub kolędowaniem, dotyczący kolędnika lub kolędowania

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kolędniczy		kolędnicza	kolędnicze	kolędniczy	kolędnicze
dopełniacz	kolędniczego		kolędniczej	kolędniczego	kolędniczych
celownik	kolędniczemu		kolędniczej	kolędniczemu	kolędniczym
biernik	kolędniczego	kolędniczy	kolędniczą	kolędnicze	kolędniczych	kolędnicze
narzędnik	kolędniczym		kolędniczą	kolędniczym	kolędniczymi
miejscownik	kolędniczym		kolędniczej	kolędniczym	kolędniczych
wołacz	kolędniczy		kolędnicza	kolędnicze	kolędniczy	kolędnicze
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Już w listopadzie zespół kolędniczy rozpoczyna przygotowania.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kolędowanie n, kolędeczka ż, kolęda ż, kolędnik m

czas. pokolędować, kolędować ndk.

przym. kolędny, kolędowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kolędnik + -y

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) колядный

źródła: