kofeina

kofeina (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔfɛˈ^jĩna], AS: [kofe^i ̯ĩna], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza i ̯ • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biochem. alkaloid znajdujący się w surowcach roślinnych będący środkiem pobudzającym; zob. też kofeina w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	kofeina
dopełniacz	kofeiny
celownik	kofeinie
biernik	kofeinę
narzędnik	kofeiną
miejscownik	kofeinie
wołacz	kofeino

przykłady:

(1.1) Herbata zazwyczaj zawiera w przybliżeniu dwukrotnie mniej kofeiny niż kawa, zależnie od mocy napoju.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) teina

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kofeinowy, bezkofeinowy

rzecz. kofeinizm m

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Koffein < ang. coffee

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) kafeïen, kafeïne
• angielski: (1.1) caffeine
• arabski: (1.1) كافيين m (kāfīīn)
• azerski: (1.1) kofein
• baskijski: (1.1) kafeina
• bengalski: (1.1) ক্যাফেইন (kyāphēina)
• białoruski: (1.1) кафеін m
• bośniacki: (1.1) kofein m
• bułgarski: (1.1) кофеин m
• chorwacki: (1.1) kofein m
• czeski: (1.1) kofein m
• duński: (1.1) koffein w / n
• estoński: (1.1) kofeiin
• francuski: (1.1) caféine ż
• gruziński: (1.1) კოფეინი (k'opeini)
• hindi: (1.1) कैफ़ीन (kaifīna)
• hiszpański: (1.1) cafeína ż
• interlingua: (1.1) caffeina
• japoński: (1.1) カフェイン (kafein)
• kannada: (1.1) ಕೆಫೀನ್ (kephīn)
• kataloński: (1.1) cafeïna ż
• koreański: (1.1) 카페인 (k’ap’ein)
• łotewski: (1.1) kofeīns m
• newarski: (1.1) क्याफिन (kyāphina)
• niemiecki: (1.1) Coffein n, Koffein n
• nowogrecki: (1.1) καφεΐνη ż (kafeḯnī)
• ormiański: (1.1) կոֆեին (k'o'fein)
• perski: (1.1) کافئین
• rosyjski: (1.1) кофеин m
• rumuński: (1.1) cafeină ż
• serbski: (1.1) кофеин m
• szwedzki: (1.1) koffein n
• węgierski: (1.1) koffein
• włoski: (1.1) caffeina ż

źródła: