kochaneńki

kochaneńki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔxãˈnɛ̃ɲci], AS: [koχãnẽńḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. zdrobn. od: kochany

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kochaneńki		kochaneńka	kochaneńkie	kochaneńcy	kochaneńkie
dopełniacz	kochaneńkiego		kochaneńkiej	kochaneńkiego	kochaneńkich
celownik	kochaneńkiemu		kochaneńkiej	kochaneńkiemu	kochaneńkim
biernik	kochaneńkiego	kochaneńki	kochaneńką	kochaneńkie	kochaneńkich	kochaneńkie
narzędnik	kochaneńkim		kochaneńką	kochaneńkim	kochaneńkimi
miejscownik	kochaneńkim		kochaneńkiej	kochaneńkim	kochaneńkich
wołacz	kochaneńki		kochaneńka	kochaneńkie	kochaneńcy	kochaneńkie

przykłady:

(1.1) - Taż wiesz, kochaneńka, taż tu jest oficerów kilku z Grodna.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kochanieńki, kochaniutki

rzecz. kochanie n

wykrz. kochanie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: