kończać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kończać (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈkɔ̃j̃n͇ʧ̑aʨ̑], AS: [kõĩ ̯ṇčać], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.
znaczenia:

czasownik

(1.1) st.pol. konać, umierać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kończanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kończać&oldid=7914415”