knihomil
knihomil (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) bibliofil
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik knihomil knihomilové dopełniacz knihomila knihomilů celownik knihomilovi / knihomilu knihomilům biernik knihomila knihomily wołacz knihomile knihomilové miejscownik knihomilovi / knihomilu knihomilech narzędnik knihomilem knihomily
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) bibliofil
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. knihomilka
- przym. knihomilský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: