knarka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

knarka (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) pot. ćpać, brać narkotyki[1]
odmiana:
(1.1) att knarka, knarkar, knarkade, knarkat, knarka!
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. knark, knarkare
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „knarka” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.