kmiot

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kmiot (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zgrub. od: kmiotek
(1.2) pot. obraź. rolnik
(1.3) pot. obraź. osoba prostacka, nieobyta
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.3) Ile razy trzeba temu kmiotowi powtarzać?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kmieć mos, kmiotek mos, kmiotka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kmiotek < pol. kmieć[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zgrubień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kmiotek
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kmiot” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kmiot” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.