kmiecy
kmiecy (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) daw. związany pracą na roli, dotyczący pracy na roli[1]
- (1.2) daw. związany z kmieciem, dotyczący kmiecia
przymiotnik dzierżawczy
- odmiana:
- (1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kmiecy kmieca kmiece kmiecy kmiece dopełniacz kmiecego kmiecej kmiecego kmiecych celownik kmiecemu kmiecej kmiecemu kmiecym biernik kmiecego kmiecy kmiecą kmiece kmiecych kmiece narzędnik kmiecym kmiecą kmiecym kmiecymi miejscownik kmiecym kmiecej kmiecym kmiecych wołacz kmiecy kmieca kmiece kmiecy kmiece nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „kmiecy” w: Słownik polszczyzny XVI wieku. Edycja internetowa, Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, 2010–, ISBN 978-83-65573-85-8.
- ↑ Hasło „kmiecy” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
