klunkier

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

klunkier (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) reg. (Poznań)[1] grat, rupieć
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Posprzątaj te klunkry!
(1.1) W sklepieU Gerarda”, bo tak się nazywa ten lokal, można kupić odzież i owe tajemnicze klunkry[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Klunker[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „klunkier” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Malwina Gadawa: Klunkry do sprzedania, gazeta.olawa.pl
  3. Anna Piotrowicz, Małgorzata Witaszek-Samborska, O żywotności zapożyczeń niemieckich w gwarze miejskiej Poznania, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 211.