kluk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kluk (język polski)[edytuj]

kluk (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) gw. (Górny Śląsk) chłopiec[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
czes. kluk[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: chłopiec
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 135.

kluk (język czeski)[edytuj]

kluk (1.1)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) chłopiec, chłopak
(1.2) karc. walet
odmiana:
(1.1-2)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikklukkluci
dopełniaczklukakluků
celownikklukovi / klukuklukům
biernikklukakluky
wołaczklukukluci
miejscownikklukovi / klukuklucích
narzędnikklukemkluky
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) hoch, chlapec
antonimy:
(1.1) holka ż
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. klukovský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kluk&oldid=7795635”