kloppen

kloppen (język holenderski)

wymowa:

IPA: [klopə] ​

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) pukać, stukać, zapukać, zastukać

(1.2) bić, tłuc, walić

(1.3) odpowiadać, pasować, zgadzać się

(1.4) ubić, ubijać

(1.5) pulsować

(1.6) klepać, poklepać

(1.7) obezwładnić

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) pukanie, stukanie, zapukanie, zastukanie

(2.2) tłuczenie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: