kloppen

kloppen (język niderlandzki)

wymowa:

IPA: [klopə] ^ⓘ

^ⓘ

znaczenia:

czasownik

(1.1) pukać, stukać, zapukać, zastukać

(1.2) bić, tłuc, walić

(1.3) odpowiadać, pasować, zgadzać się

(1.4) ubić, ubijać

(1.5) pulsować

(1.6) klepać, poklepać

(1.7) obezwładnić

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) pukanie, stukanie, zapukanie, zastukanie

(2.2) tłuczenie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: