klarkommen

klarkommen (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) pot. dawać sobie radę, dać sobie radę

(1.2) pot. dobrze się rozumieć

odmiana:

(1.1-2) klarkomm|en (kommt klar), kam klar, klargekommen (sein)

przykłady:

składnia:

(1.1-2) mit etw./jdm. klarkommen

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: